C1 en D1 op PolderTrophy Int.toernooi

Files, “gore” patatten, en prima resultaten. Een paar indrukken wanneer we het Pinksterweekeinde weer ophalen in onze gedachten. De voetbalteams van BAS C1 en D1 vertrokken vrijdag 29 mei in de bus van Marion Reizen uit Dronten, richting Gistel aan de Westvlaamse kust in de nabijheid van het mooie Brugge. Omdat het een gewone schooldag was konden we niet eerder dan 16.00 uur vertrekken. Waarmee we begonnen aan een reis vol onaangename verassingen, en met een “vet” einde. Het woord vet heeft de oorspronkelijke betekenis, en niet de populaire betekenis voor iets leuks.

Niet lang nadat de reis was begonnen werd het duidelijk dat we niet de enige waren die richting het zuiden gingen. Vele vakantiegangers reden met of zonder sleurhut, voor, naast en achter ons, wat al snel zou ontaarden in een lange file die tot na de Antwerpen zouden aanhouden. Gelukkig werden er in de bus films gedraaid en was de motivatie enorm goed, dus de sfeer heeft hier niet onder geleden. Gelijktijdig waren Boy en Ton vertrokken in de bestelwagen welke ter beschikking is gesteld door de firma PPP uit Dronten, en de fietskar van Lekkerkerker Autoschade BV uit Biddinghuizen, met daarin; tafels, stoelen, EHBO tassen, ballen, kleding, de fietsen van allemaal, de lunchpakketten, en ander proviand. Met de wagen van Ton, waren Marco, Simon, en Frits (bus gemist) via een andere route onderweg naar België. Zij hadden de opdracht om de teams aan te melden, en de nodige boodschappen te doen. Na een rit van meer dan 5 uur, kwamen we om 21.15 uur in Gistel aan.

Het feest kon beginnen. Simon, Frits, en Marco waren al in de kantine van KEG Gistel om de teams aan te melden. Dit duurde en duurde maar, en voordat de begeleider tijd voor ons had, waren er al weer 30 minuten verstreken. Geen probleem, want we hadden gemeld dat we laat zouden eten. De buschauffeur moest weer terug, dus voor het eten zijn we naar de school gegaan waar we zouden verblijven!! Bus uitgeladen, fietsen gepakt, en om 22.45 uur eindelijk eten. Honger als paarden hadden we, dus snel naar de eetzaal. Daar aangekomen viel het op dat de lichten in de zaal uit waren, en de gezichten van de mensen die het eten zouden opdienen deden niet het beste vermoeden. Er was geen eten meer! De organisatie erbij, praten als Brugman, en een honger dat we hadden. De catering was al naar huis, en er was geen eten meer, dus het praten heeft achteraf voor evenveel oponthoudt gezorgd dan de file. De oplossing was de plaatselijke snackbar genaamd “Pickles”. Frieten en België worden doorgaans in één woord genoemd, dus dat moest geen probleem zijn. “Voor 35 personen friet, en doe er maar een heleboel frikadellen, kroketten, berehappen, en kipcorns bij”, bestelde Ton om 23.30 uur ons avondeten. Binnen 10 minuten had iedereen te eten, op zich een record. “Daar zouden ze bij Twins wat van kunnen leren” hoorden we de Biddinghuizenaren zeggen. Na de eerste hap Belgische fritten kwamen we erachter waarom het bij Twins wat langer duurde. Dan kunnen de frieten namelijk gaar worden. En na het bakje leeggegeten te hebben wisten we het weer. Er gaat niks boven Twins. Velen hadden pijn in de buik, maar gegeten hadden we. Het Gistelse Frietkot “Pickles” heeft geen goede reclame gemaakt voor de wereldberoemde Belgische Patatten. Vet, dat woord werd nooit meer positief gebruikt in het Pinksterweekend. Terug naar de school. Slapen zei de begeleiding, want morgen moet er gepresteerd worden. Slapen dat deden we inderdaad, maar pas om een uur 3 ´s nachts.

De volgende dag moest de C1 vroeg op. De 1e wedstrijd begon om 08.20 uur, en er moest vooraf natuurlijk GOED gegeten worden. Dus om 07.00 uur eruit, en op naar het ontbijt. Het licht in de eetzaal was aan, en het ontbijt werd geserveerd. De 1e wedstrijd in de poule bleek BAS C1 het betere van het spel te hebben, en deze werd vrij eenvoudig winnend afgesloten. De 2 volgende wedstrijden werden ook gewonnen, waardoor BAS C1 als 1e in de poule eindigde en een top 4 klassering in het sterk bezette toernooi zeker had gesteld.

BAS D1 moest de 1e wedstrijd pas om 16.20 uur spelen, waardoor het de begeleiding een goed idee leek om met het team naar het strand te gaan. Het strand was slechts 10 km verderop, dus 3x op en neer pendelen met de auto leek de beste oplossing. Ook nu was er niet echt rekening gehouden met de Belgische verkeerschaos, en duurde het pendelen bijna een uur per keer. Toen de laatste groep op het strand was, moest de 1e al weer terug. “Het strand was toch saai, vonden de spelers”. Dus snel maar weer de ogen gericht op het voetbal.
Ook BAS D1 bleek zich prima te hebben voorbereid op het toernooi, en won de 2 poulewedstrijden overduidelijk. De laatste poulewedstrijd moest er 1 punt gehaald worden. Deze wedstrijd werd de volgende dag gespeeld.

Na het eten, wat ook nu weer voor ons klaarstond maakten we ons op voor de avond en de nacht. Eerst even met z´n allen een quiz gedaan, waar we moesten raden welke voetbalschoenen, bij welke speler hoorde. Daarna begon een lange avond. Uiteraard kwamen de pokersets op tafel, en op het roken na, leken de beide lokalen wel een casino. Chips en frisdranken waren voldoende ingekocht, en daar werd ook goed gebruik van gemaakt. Legendarisch kunnen we de kussengevechten nu al noemen. Grote kerels van de C1 waren de onderliggende partij in deze fanatiek uitgevochten vetes. Compleet met bloedneuzen, en kapotgeslagen C1 ego´s, wonnen de “kleine” D1-ers met overmacht deze wedstrijd. Daarna was het de bedoeling om te gaan slapen, want morgen was er weer een prestatiedag!!! Ook nu lukte dat niet helemaal. De begeleiding trok zich terug om de dag te bespreken, onder het genot van een drankje, en een olijfje. Toen zij hun slaapplaatsen opzochten, sliepen de spelers uiteraard nog niet. Dat ze daarna door een licht snurkende trainer uit hun slaap werden gehouden, is dan ook volledig hun eigen schuld!!

De volgende morgen was het de D1 die vroeg uit de veren moest. Ontbijten en spelen tegen de jongens van “coach Freddy”. Een Duitse trainer die zijn ploeg SC Kapellen scheldend en tierend probeerde te coachen. Velen verheugden zich al op de confrontatie tussen coach Freddy en coach Simon, maar de afstand tussen beiden bleef erg groot, dus het bleef rustig deze keer. BAS D1 was duidelijk de beste ploeg, maar het gebrek aan nachtrust, en wellicht de zenuwen brachten slechts een gelijkspel. Voldoende om de halve finale te bereiken.

De halve finale moest BAS C1 aantreden tegen het op Divisieniveau spelende AFC uit Amsterdam. Op voorhand een oneerlijke strijd, maar de mannen van coach Tolhoek maakten het de Amsterdammers niet gemakkelijk. Lang konden ze de nul houden, om uiteindelijk toch met 2-0 te moeten zwichten voor de individueel sterkere AFC-ers. Een wedstrijd om plaats 3 of 4 zou volgen.

BAS D1 moest het in de halve finale opnemen tegen SEV uit Leiden. Hier waren meer kansen op het bereiken van de finale, echter de vele kansen troffen geen doel. Een uitbraak van SEV leidde tot het enige doelpunt in een wedstrijd waar BAS D1 vooral in de 2e helft domineerde. Ook voor BAS D1 restte de verliezersfinale.

BAS C1 moest aantreden voor de 3e en 4e plaats tegen KFC Aarsele. Niet aarzelend begon men aan een wedstrijd tegen een zwakke tegenstander. Al snel werd het 1e doelpunt gescoord, en de wedstrijd werd uiteindelijk met 4-0 gewonnen, waardoor de 3e plaats een feit was. In een competitie met 16 deelnemers is dit een uitstekend resultaat.
BAS D1 was aangeslagen door het verlies tegen SEV, en in de wedstrijd tegen DSV ”33 uit Ermelo was dit duidelijk te merken. Weinig puf meer, en een niet denderende motivatie zorgden ervoor dat DSV D1 gemakkelijk aan de overwinning werd geholpen. De 4e plek in een sterk bezet internationaal toernooi was het resultaat. Ook in deze strijd waren er 16 deelnemers. Dus ook BAS D1 heeft zich van de goede kant laten zien.

Aan de 2e quiz, waar er geraden moest worden waar de (weggephotoshopte) bal zich bevond op de dia, werd ook door iedereen weer enthousiast deelgenomen, waarna het pokeren, verstoppertje, en tikkertje weer begon, en de kussens weer door de lucht vlogen.
“Nu zijn ze wel kapot, en kunnen we een beetje slapen vanavond”, zeiden de begeleiders bij de afsluitende borrel”……….en om 05.00 uur sloten de laatste spelersogen zich. Brak en oververmoeid moest er toch weer vroeg worden opgestaan, want we werden ´s middags weer in Biddinghuizen verwacht. De fietskar was al ingeladen, en toen de bus kwam werd deze snel ingeladen, waarna we naar Biddinghuizen konden vertrekken. Geen drukte op de wegen maakte het dat de reis uitermate voorspoedig verliep. ´s Nachts slapen konden de spelers van BAS niet zo goed zoals u gelezen hebt, maar overdag in de bus lukt dat prima. Om ca. 12.30 uur kwamen we in Meerkerk aan bij McDonalds. Iedereen deed zich tegoed aan hamburgers en frieten (gelukkig weer goede friet), waarna we om 14.30 uur weer op het sportpark aankwamen.

Een prachtige herinnering blijft over. Goed gepresteerd en heel veel gelachen.

Speciale dank gaat uit naar Jeroen de Leeuw die namens defensie ons van heel veel materiaal heeft voorzien. De firma Marion Reizen, die voor een schappelijke vergoeding ons heeft gebracht en opgehaald. PPP uit Dronten die de bestelbus ter beschikking heeft gesteld, en Lekkerkerker Schadebedrijf die een enorme kar aan ons heeft geleend, voor het vervoer van alle fietsen.